Staat het college van B&W van Bernheze open voor suggesties van burgers, voor wat beter kan?
Medio februari 2024 bezocht een inwoonster in een rolstoel het spreekuur van onze rechtswinkel. Ze klaagde erover dat er in de publiekshal van ons gemeentehuis een vierkante statafel staat met hierop stapeltjes folders / brochures met allerlei informatie voor bezoekende burgers. Ze kan door de hoogte van die statafel niet zien wat erop ligt en kan er (dus) ook niet bij om folders te pakken. Dit had ze al een keer aangekaart bij de baliemedewerkerster van het gemeentehuis, en die gaf haar hierop aan dat ze altijd aan haar mocht vragen om folders aan te reiken…
Maar dat wil die vrouw helemaal niet….ze wil graag zelf zien of er nuttige folders voor haar bij liggen en ze zélf zonder hulp van anderen kunnen pakken! De baliemedewerkster gaf haar hierop aan dat ze dat begreep en dat ze dat intern zou bespreken.
Goede suggestie, gaf ze de invalide vrouw aan.
Een paar weken ná dat bewuste spreekuur was ik toevallig in het gemeentehuis en moest denken aan hetgeen die invalide mevrouw me tijdens het spreekuur had verteld. Ik keek rond en zag inderdaad die hoge statafel staan, met hierop de informatiefolders. Deze tafel wordt ook bij vergaderingen gebruikt door raadsleden om koffie, etc. aan te drinken. Er was dus niets gedaan met het verzoek van die invalide mevrouw. Ik vertelde dit aan de baliemedewerkster en vroeg haar of er niet een invalidevriendelijk rek kan komen.
Een hele goede suggestie, gaf ze me aan en ze zegde me toe dit intern te zullen bespreken.
Na een paar weken ging ik eens kijken of er inmiddels een rechtopstaande rek was aangeschaft. Nee, helaas. Ik kaartte dit wederom aan bij de baliemedewerkster, maar na een paar weken bleek mij dat er weer niets was gebeurd.
Vervolgens stuurde ik het college hierover een e-mail.
Geen reactie.
Na een paar weken mailde ik een herhaling van mijn eerder gedaan verzoek.
Geen reactie.
Op 2 december 2024 overhandigde ik een brief, gericht aan het college van B&W, aan de baliemedewerkster van de gemeente waarin ik de eerder gedane mondelinge verzoeken van de invalide mevrouw en die van mij herhaalde en uitgebreid motiveerde.
Op 13 december 2024 ontving ik namens het college een schrijven met hierin een afwijzing van het verzoek:
het college kan uit mijn verzoek géén vernieuwend idee opmaken!
Zie hieronder.
Op 27 december 2024 schreef ik de voltallige gemeenteraad aan met hetzelfde verzoek.
Dit verzoek werd op de agenda van de raadsvergadering van 23 januari 2025 geplaatst.
Tijdens die vergadering werd mijn schriftelijk verzoek door de raad ter afhandeling in handen gesteld van het college.
Op 14 maart 2025 stuurde ik het college een aantal foto’s van de publiekshal van het gemeentehuis Oss, met hierop rechtopstaande invalide-vriendelijke rekken voor folders, als voorbeeld hoe het wel kan.
Op 19 maart 2025 bleek de kogel door de kerk…
Het rek kwam er, had het college besloten…, maar had het college zich überhaupt met deze vraag dienen bezig te houden?
Had deze vanzelfsprekende kwestie niet binnen een week opgelost kunnen worden?
Waarom moest dit alles 15 maanden moeten duren (van januari 2024 – maart 2025)?
Waarom was eerst een schriftelijk verzoek van een burger aan de voltallige gemeenteraad nodig om het college in beweging te krijgen, en dat voor een dergelijke kwestie?
Op 25 maart 2025 stuurde ik het college nogmaals een brief waarin ik klaagde over de voorgaand omschreven stroperige en trage routing om een rechtopstaand invalidevriendelijk rekt in de hal van het gemeentehuis te realiseren en met hierin onder meer de navolgende vragen:
Vragen:
- Heeft uw college mijn schriftelijke verzoeken wérkelijk gelezen, of zijn deze niet verder gekomen dan betreffende ambtenaar? Met andere woorden: heeft betreffende ambtenaar louter formeel uw besluiten / brieven 12-12-2024 / 19-03-2025, in mandaat ondertekend?
- Werd in de – formele – antwoorden van uw college (bijlagen 01 en 02) werkelijk uw mening / standpunt vertolkt?
- Mensen in een rolstoel worden dagelijks geconfronteerd met praktische problemen als gevolg van hun handicap, zoals:
– openbare parkeerplaatsen te krap bemeten waardoor zij niet / heel lastig kunnen in- en uit kunnen stappen, overstappen van auto naar rolstoel, en andersom, etc.
– gehandicaptenparkeerplaatsen bij de woning van de gehandicapte zodanig ingericht (bijv. aan de overzijde van de weg, gezien vanuit de woning van de gehandicapte), zodat dat men midden op de rijbaan moet overstappen / uitstappen van rolstoel naar auto, vv.,
– moeilijk / niet toegankelijke gebouwen,
– geen adequate / ontbrekende wegwijzers,
– rotzooi en allerlei (illegale) uitstallingen, terrasjes, meubels, afvalcontainers, huisvuil, etc. op trottoirs,
– lastig / niet te nemen trottoir-ophogingen, hobbels / drempels op wegen, voetpaden, gaten in het wegdek / voetpaden, losliggende tegels, etc.
– te krappe gangen in winkels, gangen volgestouwd met ‘aanbiedingen’, etc.,
– rijbanen zonder trottoirs, waardoor zij zich op de rijbaan dienen voort te bewegen, met alle risico’s van dien (langsrazende automobilisten, die zich niet aan de 30 km/u -grens wensen te houden en lak hebben aan rolstoelers, voetgangers, etc.), etc.Bent u bereid om uw ambtenaren, in ieder geval de ambtenaren die gehandicaptenbeleid in hun portefeuille hebben en voorlichtingsambtenaren, etc. een ‘cursus’ aan te bieden, die onder meer inhoudt dat zij verplicht worden tenminste één dag in een rolstoel door te brengen en hiermee in Bernheze rond te rijden?
Hierop kreeg ik van het college geen antwoord.
Oordeel zelf…staat dit college open voor suggesties van burgers?
