MOLUKSE: LAAT MIJ TERUGKEREN NAAR MIJN ‘RUMAH TUA’!

WANHOPIGE HARTEKREET!

OPROEP MOLUKSE NABESTAANDE UIT NISTELRODE AAN ‘WONINGBOUWVERENIGING MOOILAND’ EN AAN WETHOUDER ‘WONEN’ VAN BERNHEZE:

‘LAAT MIJ TERUGKEREN NAAR MIJN ‘RUMAH TUA’!
(ouderlijk huis) en los de ereschuld in van deze dappere een loyale bevolkingsgroep aan wie door de overheid, etc. al zoveel loze beloften zijn gedaan!

Hierover schreven wij de wethouder aan met een verzoek tot een gesprek en bemiddeling.

Aan de heer E. Daandels
wethouder wonen
Gemeente Bernheze
De Misse 6
5384 BZ Heesch

Verzoek om een persoonlijk gesprek

Per e-mail: xxx@xxx.nl

Heesch, 24 november 2024.

Betreft: Verzoek om een gesprek, ivm terugkeer naar ouderlijke woning (‘Rumah Tua’) Molukse inwoonster Nistelrode /
geschil met Woningcorporatie Mooiland.

Ons kenmerk:  2024.11.24/A

Uw kenmerk:   geen

__________________________________________________________________________

Geachte heer Daandels,

Tot mij heeft zich gewend, mevrouw xxx Welerubun, wonende aan de xxxxx te (xxxx)  Nistelrode, inzake de navolgende kwestie.

Verzoek
Namens haar verzoek ik u bij dezen om een persoonlijk gesprek, samen met cliënte.

Ter informatie vóóraf / ter inleiding van dit gesprek moge het volgende dienen.

Cliënte maakt deel uit van de Zuidoost Molukse gemeenschap in Nistelrode.

Haar beide grootvaders vochten als KNIL-militairen in het voormalig Nederlands-Indië, samen met het Nederlandse leger, tegen de Japanse bezetter en kwamen met hun partners / echtgenotes begin jaren vijftig met een groep van tienduizenden naar Nederland (u weet op grond van welke beloften van de Nederlandse overheid…). De ouders van cliënte kwamen als vierjarige kinderen met hen mee naar Nederland.

Voor deze gehele groep waren destijds geen woningen beschikbaar en zij werden dus ondergebracht in diverse kampementen verspreid over het land. U kent de geschiedenis van deze buitengewone loyale mensen, die hun levens hebben gelaten voor de Nederlandse zaak:

wij hebben als Nederland een ereschuld aan deze groep! Dit is de afgelopen decennia vele malen door vele overheden en andere instantie bevestigd!

U weet – ongetwijfeld – óók, dat deze groep door de eeuwen heen een zeer hechte cultuurgebonden gemeenschap vormt en intens, met hart en ziel, hangt aan hun familieband én met elkaar samenwonen: dit is voor hen een onlosmakelijke levensbehoefte.

Een deel van deze groep kwam eerst terecht in woonoord ‘Donzel’ te Nistelrode. Later werden zij gehuisvest in reguliere woningen aan ’t Rijk en de Van Binsbergenstraat te Nistelrode.

Deze woningen werden in 1964 speciaal gebouwd door de Nederlandse overheid ten behoeve van de Zuidoost Molukse ex-KNIL militairen en hun gezinnen en sindsdien door hen bewoond.

Zó ontstonden in Nistelrode twee échte Molukse straten (Molukse wijk) die tot op de dag van vandaag nog steeds als zodanig fungeren en erkend.

In verband met het enorme tekort aan Molukse woningen gingen de ouders en oudere zus van cliënte destijds bij haar grootouders inwonen in de Van Binsbergenstraat en in november 1973 gingen zij zelfstandig wonen aan de Heuvelstraat 9.

Dit omdat de aangekomen groep Molukkers in Nistelrode veel groter was dan het aantal beschikbare woningen aan ’t Rijk en de Van Binsbergenstraat en er verder geen woonruimte voor Molukkers meer beschikbaar waren. Zij dienden zij dus genoegen te nemen met een woning aan de Heuvelstraat 9: het eerste Molukse huis richting Molukse wijk, slecht één straat verder dan ’t Rijk en de Van Binsbergenstraat. Haar ouders en gezin hebben daar altijd met plezier gewoond.

In 1973 werden al deze woningen door de rijksoverheid ‘om niet’ in eigendom overgedragen aan woningbouwvereniging Maasland, later overgegaan in woningbouwcorporatie Mooiland te Grave.

Van groot belang is om te vermelden dat al deze aan Molukse bewoners toegewezen woningen (in alle drie genoemde straten) vanaf het allereerste begin deel uit bleven maken van de Molukse woongemeenschap / wijk! Door te gaan wonen in Heuvelstraat vielen clients ouders hier dus niet buiten! Zij dienden destijds noodgedwongen uit te wijken naar één straat verderop dan de twee andere Molukse straten. Nood breekt wet, werd hen destijds voorgehouden: niet beseffend / dit werd hen destijds niet voorgehouden, dat hiermee hun recht van ‘Rumah Tua’ in gevaar zou kúnnen komen (hieronder hierover méér)!

Samen met haar ouders en twee zussen groeide cliënte – aldus – op aan de Heuvelstraat 9. Haar moeder overleed onlangs – op 7 september van dit jaar – nadat haar vader al eerder was overleden. Haar ouders woonden ruim 50 jaar in deze woning. Cliënte verliet in 2003 haar ouderlijke woning toen ze op zich zelf ging wonen en een gezin ging stichten. Echter, sindsdien verlangt ze – al ruim 21 jaar lang hartstochtelijk – naar haar ‘Rumah Tua’, hetgeen betekent: (gewoonte-) recht op terugkeer naar haar ‘ouderlijk huis’.

Deze ‘Rumah Tua’ kwam voor cliënte aldus recentelijk vrij: reden voor haar om Mooiland vele verzoeken te doen om hier naar terug te mogen keren, helaas tevergeefs.

Juni 2024 sloten Mooiland en de Stichting Molukse Raad Nistelrode een convenant (bijlage 1).

Hierin staat onder meer te lezen:

De Zuidoost Molukse gemeenschap in Nistelrode, vertegenwoordigd door de Stichting Molukse Raad Nistelrode, en woningcorporatie Mooiland hebben met elkaar afspraken gemaakt met betrekking tot toewijzing van woningen aan woningzoekenden in de Molukse straat ‘Van ’t Rijk’ in Nistelrode.
(….) Doel van dit convenant is recht te doen aan de historische afspraken om de Molukse straat in ere te houden en te behouden voor de Zuidoost Molukse gemeenschap.
(…).

De afspraken

Woningen

De afspraken hebben betrekking op de huurwoningen in Nistelrode in de straat:

• Van ’t Rijk 1 tot en met 32 (even en oneven). In totaal 32 woningen.

Deze woningen zijn in 1964 speciaal gebouwd door de Nederlandse Overheid ten behoeve van de Zuidoost Molukse ex-KNIL militairen en hun gezinnen. Sindsdien worden deze woningen bewoond door leden van de Zuidoost Molukse gemeenschap.

(…)
Voorrangscriteria
Als een woning wordt opgezegd en er geen medehuurder is die de huur voortzet dan wordt de woning met voorrang toegewezen aan woningzoekenden met een Molukse achtergrond.
(…)

Evaluatie met de bewonerscommissie
Beide partijen zullen het doel van dit convenant ‘recht doen aan de historie van de Molukse straat in Nistelrode, deze in ere te houden en te behouden voor de Zuidoost Molukse gemeenschap’ zo goed mogelijk borgen.
(…)

Welnu:

In het convenant wordt helaas slechts gesproken over de Molukse woningen aan ’t Rijk 1 tot en met 32 (even en oneven). Naar de letter van dit convenant zou de Molukse woning van de moeder van cliënte, Heuvelstraat 9, buiten dit convenant vallen.

Een convenant is in de rechtsspraak niet ánders dan een reguliere overeenkomst. In het zogeheten ‘Haviltex arrest’ (HR 13 maart 1981, NJ 1981, 635) is door de Hoge Raad  bepaald, dat voor de uitleg van een overeenkomst, en dus voor de vraag welke verplichtingen partijen jegens elkaar hebben, niet alleen naar de (letterlijke) tekst van een overeenkomst wordt gekeken, en (dus) niet (alleen) naar de taalkundige uitleg, maar ook naar de partijbedoelingen over en weer / de intenties van betrokken partijen.

Partijen stellen in het convenant nadrukkelijk;
(…) recht te willen doen aan de historische afspraken om de Molukse straat in ere te houden en te behouden voor de Zuidoost Molukse gemeenschap (…).

De ouders van cliënte konden destijds niet ánders dan – na aandringen hiertoe door de overheid én verhuurder (!) – een woning betrekken buiten ’t Rijk en de Van Binsbergenstraat, maar destijds werd deze woning door de overheid en nadien door de Mooiland wél als passend en onlosmakelijk met de Molukse woningen aan ’t Rijk en de Van Binsbergenstraat, beschouwd.

Wanneer contractspartijen tijdens het aangaan van dit convenant in juni 2024 alerter zouden zijn geweest zouden zij de woningen aan de Heuveltraat én aan de Van Binsbergenstraat ongetwijfeld óók in het convenant hebben genoemd / bij het convenant hebben betrokken: thans dreigt cliënte het slachtoffer te worden van deze omissie door partijen.

Cliënte verzocht onlangs aan Mooiland om terug te mogen keren naar haar ‘Rumah Tua’. Zij verzocht hierbij om een woningruil, tussen Heuvelstraat 9 en haar huidige woning aan de Walterus van Houtstraat 20 te Nistelrode.

Dit werd door Mooiland botweg, zonder enig historisch besef, afgewezen.

Reden: Heuvelstraat 9 heeft geen bewoner(s) (meer…), dus kan er geen sprake zijn van woningruil. Hoe weinig emphatisch, hoe onmenselijker, hoe formeler kan het nog?  De menselijke maat is hierbij geheel zoek.

Bovendien, dat cliënte na een dergelijke ‘woningruil’ een huurwoning achterlaat – die weer vrijkomt voor andere woningenzoekenden – speelt voor Mooiland kennelijk geen enkele rol.

Deze afwijzing door Mooiland kwam bij cliënte erg hard aan en hier zal de Molukse gemeenschap te Nistelrode óók niet bepaald om gaan juichen.
Dit zal (wederom) als verraad worden ervaren.

Cliënte vindt het bovendien hartverscheurend wanneer een ander in haar ouderlijk huis zal gaan wonen: zie bijlage 2, haar brief aan Mooiland, d.d. 10 oktober 2024: ze verlangt intens naar haar – eigen – ouderlijke woning: dat maakt onderdeel uit van de Molukse cultuur, Mooiland heeft een ereschuld, de overheid heeft een ereschuld!

Mooiland heeft cliënte ondubbelzinnig aangegeven niet op haar beslissing terug te zullen komen: reden waarom ik me thans tot u wend.

Mooiland gedraagt zich in dezen verre naar de intenties van partijen, zoals verwoord in het convenant: er is geen sprake van ‘recht doen aan de historie van de Molukse straat in Nistelrode, deze in ere te houden en te behouden voor de Zuidoost Molukse gemeenschap’ zo goed mogelijk borgen’.

Mooiland heeft kennelijk geen boodschap aan de bovenbedoelde ereschuld aan KNIL-militairen en nazaten en haar historisch besef blijkt bedroevend: gekozen wordt voor de simpele grond voor afwijzing: er is (formeel) geen sprake van woningruil, want geen bewoner(s) meer aanwezig, en wijst de woning vervolgens gewoon toe aan mensen die geen enkele band hebben met de Molukse gemeenschap. Hoe onmenselijk! Wel destijds als woningbouwcorporatie de woningen om niet van het rijk overnemen, maar nu deze strikt formele onmenselijke opstelling op basis van een convenant, met hierin een overduidelijke omissie?

Ik begrijp goed dat Mooiland een zelfstandige organisatie is die zélf voor woningtoewijzing zorgdraagt, maar u als overheid, zou in deze wél een menselijk gezicht kúnnen tonen door uw invloed op Mooiland uit te oefenen om te bewerkstelligen dat Mooiland voldoet aan de eigen bepalingen van het convenant, in ieder geval conform de intenties / beloften hierin! U zou door bemiddeling, als gemeentelijke overheid, tevens van de telkens zo gepropageerde ereschuld aan onze eigen Molukse gemeenschap, geen loze belofte maken.

Graag zou cliënte hierover – waarbij ik haar vergezel  – met u in gesprek willen gaan om te bezien wat u voor haar en de Molukse gemeenschap kunt betekenen.

Graag uw reactie.

Hoogachtend,

mr. M.J.M. Kievits
Juridisch medewerker Rechtswinkel Bernheze.

In CC: mevrouw Carly Jansen, enig bestuurder Mooiland

Bijlagen:
1. convenant, juni 2024,
2. verzoek van cliënte aan Mooiland, d.d. 10 oktober 2024.