De KOUDE DOUCHE PRIJS,  Rechtswinkel Bernheze gaat deze keer naar:

POLITIE-EENHEID OOST-BRABANT

Te Den Bosch

Namelijk: NIET DIENSTBAAR!

In augustus 2023 reed Peter (gefingeerde naam) als bestuurder van zijn snorfiets door Heesch en werd staande gehouden door een politieagent. Hij zou te hard hebben gereden: 43 km/u terwijl maximaal 25 km/u was toegestaan.

De politieagent deelde hem mede dat hij het vermoeden (huh..??) had dat de snorfiets was opgevoerd en dat hij een zogeheten WOK-melding (‘Wachten op keuring’) bij de ‘Rijksdienst voor het wegverkeer’ zou doen. Peter mocht niet meer met zijn snorfiets rijden, totdat deze door de RDW was goedgekeurd.

Peter verklaarde de politieman dat hij de eerste eigenaar was van deze snorfiets, dat deze in de originele staat was en dat hij de snorfiets niet had opgevoerd. Hij kón onmogelijk 43 km/u hebben gereden. De politieman was onverbiddelijk!

Peter moest voor de keuring € 80,– betalen!

Tijdens de keuring door de RDW bleek dat de snorfiets niet harder kón rijden dan 25 km/u.
Op mijn schriftelijke vraag aan het RDW of men kon bepalen of de snorfiets überhaupt ooit was opgevoerd, verklaarde de RDW dat men dat niet kon.

Niets
Namens Peter vroeg ik alle stukken op bij de politie in Den Bosch: ik wilde weten of van deze vermeende overtreding enig bewijsstuk bestond, maar hiervan bleek niets terug te vinden, slechts dat deze politieagent een WOK-melding bij de RDW had gedaan. En paar drukken op een paar toetsen binnen hun bedrijfsprocessen-systeem, klaar is Kees…
Verder geen gegevens / stukken: wanneer de politie de snelheid had geconstateerd, hoe, etc. etc. (redenen van wetenschap)…

Niets!
Dus vroeg ik bij de RDW alle stukken op. Hieruit bleek – wat we al wisten – dat de snorfiets (blijkens de keuring) niet harder kón rijden dan 25 km/u: verder niets!
Wel maanden lang op dit ‘antwoord’ moeten wachten…

Lijdensweg
Hierna begon een ware lijdensweg: het schriftelijk opvragen van bewijs- en andere stukken bij de politie (5 verzoeken, vele andere brieven en vele e-mails), idem bij de RDW (drie verzoeken en vele e-mails), plus klacht aan de RDW (drie brieven en vele e-mails), het stellen van schriftelijk vragen bij al deze instanties, etc., zelfs een schriftelijk verzoek om bemiddeling aan de ‘Autoriteit Persoonsgegevens’, etc. etc.

Telkens moest ik maanden lang de antwoorden van al deze instanties afwachten om vervolgens te vernemen dat er niets was!

Pas in mei 2024 wist ik zeker wat ik al eerder vermoedde; dat er niet méér was dan hetgeen ik al op het politiebureau had ingezien: twee regeltjes, inhoudende dat er een WOK-melding was gedaan….méér niet!!

9 maanden verder…
Inmiddels waren we 9 maanden verder dan de datum van de overtreding.
En wat waren we wijzer geworden?
Niet méér dan dat deze politieman een paar dagen na de vermeende overtreding een WOK-melding bij de RDW had gedaan!
Er bleek door hem geen proces-verbaal, rapport of mutatie in het dagrapport te zijn opgemaakt, waaruit zou kúnnen blijken wat hij op die bewuste dag had gezien / geconstateerd!

Noord-Korea
In Nederland is het dus mogelijk dat een politieman – zomaar / volstrekt willekeurig – met een paar drukken op een paar toetsen op zijn toetsenbord op een flexibele werkplek op een politiekantoortje een WOK-melding kan doen, iemand hiermee op hoge kosten kan jagen (kosten van de keuring bij de RDW, voor vervangend vervoer naar zijn werk, etc.), en dat hij dat nergens schriftelijk hoeft vast te leggen, zich niet schriftelijk hoeft te verantwoorden, zodat de ‘overtreder’ kan (laten) controleren of deze politieman rechtmatig heeft gehandeld!
Zomaar!
In Noord-Korea zou de politie hier jaloers om zijn.

Politieklacht
Ik diende dus – tegen deze politieman – een politieklacht in bij de politie Oost-Brabant, omdat hij had gehandeld in strijd met de “Handleiding Verkeersdelicten Wegenverkeerswet 1994, versie 2023”.

Ik had me vóóraf uitgebreid laten voorlichten door een lid (medeauteur) van de commissie die deze Handleiding had samengesteld. Ik kwam dus zeer goed beslagen ten ijs…

Ik voegde zo’n 15 schriftelijke stukken bij deze klacht, zo’n vijftig pagina’s aan bewijs, betoog, motivering, etc. etc.

Klachttermijn verlopen
En wat bleek: de klachtencoördinator van de politie in Den Bosch oordeelde (namens de eenheidschef) dat de klachttermijn van één jaar inmiddels was verlopen en verwees hierbij naar een wetsartikel in de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

Zij had er nota bene zelf – en andere overheden (!) – telkens maanden lang over gedaan, de tijd genomen, om brieven / vragen van mij te beantwoorden, etc. en nu verwees ze – niet gehinderd door enige juridische kennis – naar een vermeende verjaringstermijn.

Die ‘verjaring’….daar had ze zelf voor gezorgd!

Toen ik haar schriftelijk wees op de Memorie van Toelichting (bij de totstandkoming) van dat wetsartikel (van de minister aan de Tweede Kamer) , waarin nadrukkelijk staat vermeld dat onder omstandigheden (gevolgen van betreffende overtreding niet éérder duidelijk) van dat jaar kan worden afgeweken, antwoordde ze, dat mijn betoog bij haar niet heeft geleid tot een ander inzicht: klacht wordt niet in behandeling genomen en ze verwees me naar de Nationale Ombudsman.

Wat is dit voor een land aan het worden, dat de politie zelf beslist of een politieklacht al dan niet in behandeling wordt genomen?!
Noord-Korea aan de Noordzee?

Nationale ombudsman
Uiteraard zal ik de gang naar de Nationale Ombudsman maken.

Overigens, de politie trekt zich zelden iets aan van de uitspraken van de Nationale Ombudsman….

Politie Brabant-Oost heeft in deze niet dienstbaar / niet behoorlijk gehandeld!

Om deze reden is onze Koude Douche Prijs dan óók dik verdiend!

Gefeliciteerd!

Heesch, 28 november 2024.
mr. M.J.M. (Mart) Kievits
Rechtshulpverlener – Juridisch medewerker Rechtswinkel Bernheze.